Dag 2: It’s a ship, boats are for emergencies
Na een deugddoende nachtrust, waren we toch al vroeg wakker. Aan dat nieuwe uur gaan we toch even moeten wennen. Bij het ontbijt haalde Jelle nog eens zijn beste kookkunsten boven: hij bakte helemaal zelf een wafel! 😛 Na het ontbijt uitgecheckt en om 9u45 stonden we te wachten op de shuttle naar de haven. Om 10u kwam de shuttle ons oppikken om ons af te zetten bij het schip. Ja, het is een schip, boten zijn voor noodgevallen. 😉
De vorige keer hadden we een juniorsuite, dus moesten we niet aanschuiven en konden we direct doorlopen naar de check-in. Nu hadden we een balkon kajuit en moesten we dus wel aanschuiven in de gewone rij. Hier hadden we op voorhand wat bang voor, want 6000 mensen die allemaal op hetzelfde schip moeten geraken… Maar we hadden ons voor niets zorgen gemaakt. Aangezien we al eender met Royal Caribbean hadden gecruised, waren we Gold member en mochten we nu een andere rij nemen. Rij was wel veel gezegd, we moesten gewoon niet aanschuiven en konden direct naar de check-in balie doorlopen. De check-in verliep heel vlot, op een klein probleempje met Heidi haar paspoort na. Haar ‘middle name’ op het paspoort kwam niet overeen met de reservatie. Er was 1 naam vergeten. Maar geen erg, de supervisor vond dat Heidi er sympathiek uitzag en liet haar toch door gaan.
Het was nog voor 11u en er mochten nog geen passagiers aan boord gaan. We moesten dus in een grote wachtzaal gaan zitten, per categorie van ‘member’. Wij waren Gold member, maar er waren er ook die Diamond, Emerald of Pinnacle member waren. Die hadden al veel meer gecruised en kregen dus voorrang op ons. Iets na 11u was het aan ons. We konden de laatste controle passeren en aan boord gaan van de Allure of the Seas.
We kwamen direct in op de Royal Promenade, de ‘hoofdstraat’ van het schip. Hier vind je een hoop winkeltjes, snackbars en bars. Als eerste zijn we naar het Fitness Center gegaan, waar Heidi meer uitleg vroeg over de bootcamp die ze op het schip organiseren. Ze twijfelde geen moment en schreef zich in.
Nadien hebben we in het buffet restaurant iets gegeten, zodat we er tegen konden tot we ’s avonds in de Main Dining Room zouden gaan eten.
Verrassing met de groeten van Royal Caribbean
Om 13u klonk door de luidsprekers dat de kajuiten beschikbaar waren. We zijn dan eerst naar de kajuit gegaan om deze te verkennen. We waren nog niet lang binnen, of er werd op de deur geklopt. Room service stond aan de deur, maar we hadden niets besteld. Jelle vroeg of het wel klopte en ja, de levering was voor ons bedoeld. Het crewlid zette een fruitschotel, fles champagne en aardbeien met chocolade in onze kajuit. Er stak een kaartje bij. Het was een kadootje van Royal Caribbean. We vonden dit raar, maar hebben er toch van genoten.
In de namiddag hebben we het schip nog wat verder verkend, voor we naar de verplichte veiligheidsdril moesten. Om 16u15 moest iedereen verzamelen op de aan hem toegewezen plaats, als oefening voor wanneer er een noodgeval is. Wij moesten naar de Main Dining Room, waar we een filmpje te zien kregen over de regels op het schip.
Nog meer verrassingen
Na de oefening gingen we weer naar onze kajuit. Daar vonden we een envelop op bed, met daarin 2 briefjes. We kregen een stickertje om op onze Seapass the kleven. De seapass is je identiteitskaart, kamersleutel en bankkaart op het schip. Met dit stickertje zouden we toegang krijgen tot elke show, zonder een reservatie te maken. Het tweede briefje was een uitnodiging voor een Sail-away party voor de suite gasten op het helicopter deck van het schip. Dat is leuk, want normaal mag je niet op het heli deck komen, maar ook vreemd, want wij zitten niet in een suite.
Het was ondertussen al 16u45 en het schip was zich aan het losmaken van de kade. We hebben op het balkon genoten van het uitzicht terwijl we de haven uit vaarden.
Na een verfrissende douche zijn we dan om 18u gaan eten in de Main Dining Room. We kregen een leuke tafel aan het raam, waar we een mooi uitzicht hadden over de oceaan. Onze kelner was Carlos uit Peru. Een heel aangename kerel. Hij gaf ons het menu en liet ons nog even zijn favoriete gerechten weten.
En nog een verrassing
Na een lekker diner zijn we nog snel langs de kajuit gegaan, voor we naar een show in het Aqua Theater zouden gaan. Alweer lag er een envelop op het bed! Deze keer zat er in de envelop een mededeling dat we waren ingeschreven voor een tour achter de schermen van het ship. Tijdens deze tour kom je op plaatsen waar je anders nooit zou mogen komen. Zo passeer je op de brug, de engine control room en de keuken. De tour zal doorgaan op de laatste zeedag, zaterdag 7 april.
Ondertussen hadden we al wel een idee waarom we al deze extraatjes kregen. Jelle had een tijdje geleden bij Royal Caribbean nagevraagd of we een blik achter de schermen zouden kunnen krijgen, en de suites zouden mogen bezoeken. We hadden hier toen geen antwoord op gekregen, dus gingen er vanuit dat dit niet mogelijk was..
OceanAria in het Aqua Theater
Om 20u30 zijn we naar de show in het Aqua Theater gaan kijken. OceanAria is een show met humor, acrobatie en duiken. Het theater is gebouwd rond een zwembad met een beweegbare vloer die af en toe dienst deed als podium. De show was knap, vooral de 2 acrobaten met hun dikke spierbundels en de duikers die van 17m hoog het zwembadje in sprongen, waren leuk om zien.
Na de show zijn we door het casino weer naar de kajuit gegaan. Nu snel ons bed in, want morgen om 7u meren we aan in Nassau, Bahama’s.
Dag 3: The dolphins don’t work here, they live here
’s Morgens vroeg liep de wekker af, we waren aangekomen in Nassau, Bahama’s. We moesten op tijd gaan ontbijten, want al om 8u45 moesten we verzamelen voor onze excursie, Charm and Beauty of Nassau and Paradise Island. Gelukkig viel de drukte bij het buffet nog mee, en konden we op tijd van het schip.
De tour die we hadden geboekt, was een rondrit over het ganse eiland. Op die manier zouden we toch iets van de Bahama’s gezien hebben. We kunnen alvast meegeven dat de tour toch niet helemaal was wat we er van verwacht hadden… We weten nu wel waar je een Toyota, VW of Harley kan kopen.
Atlantis Resort
Eerste stop van de tour was het Atlantis Resort op Paradise Island. Jelle keek hier heel erg naar uit, maar sinds 2 jaar mogen tours blijkbaar het hotel niet meer in. We mochten dus enkel eens naar de ingang van het resort kijken. 🙁 Na 10 minuten moesten we weer de bus op, om naar een ander deel van het Atlantis Resort te rijden. In dit deel van het resort kan je zwemmen met dolfijnen. En deze dolfijnen werken hier niet, ze wonen hier, aldus onze chauffeur… We mochten van achter een hek kijken hoe de dolfijnen in de baai zwommen.
Queen’s Staircase
Na Atlantis zijn we nog langs wat huizen van voor ons totaal onbekende mensen gereden, voor we Paradise Island verlieten en onderweg uitleg kregen over elke autodealer die we onderweg passeerden.. Volgende stop was een klein fort bij een watertoren. Hoewel, stop, we zijn rond het fort gereden en konden vanuit het busje foto’s nemen.. Een beetje verder hadden we de keuze, ofwel namen we snel wat foto’s van de Queen’s Staircase, ofwel gingen we langs de Queen’s Staircase naar beneden en konden we daar weer opstappen. Wij kozen ervoor om naar beneden te wandelen. De trappen, die door slaven ooit werden uitgekapt, en de kloof waar we door wandelden waren wel mooi om zien.
Nog wat verder kwamen we bij een tweede fort. We stapten uit en gingen richting het fort. Plots werden we aangesproken door iemand die zei dat we een tickets moesten kopen om het fort te bezoeken. OK, we mogen dus niet tot bij het fort zelf gaan.. Vreemd dat we hier dan stoppen. Toen we weer verder reden legde de chauffeur uit dat cruisemaatschappijen het niet toelaten om het fort te bezoeken, omdat de toegangsprijs veel te hoog is.
Na een korte stop bij een strand met prachtig blauw water reden we weer naar het centrum van Nassau, waar onze tour eindigde.
Eenmaal weer op het schip zijn we snel iets gaan eten want het was al 12u voorbij.
Suite Sailaway Party
Om 13u45 werden we aan de ingang van de Spa verwacht om naar de Suite Sailaway Party op het heli deck te gaan. Iets Na 14u werden we naar het heli deck begeleid, want normaal mag je hier niet komen. Net voor we buiten gingen kregen we nog een cocktail aangeboden. Buiten stonden een 20-tal officiers ons op te wachten in een erehaag. De cruisedirector stelde iedereen even voor en dan konden we even praten met de officiers. Even later kwam een vrouw zich eventjes voorstellen. Zij was de vrouw die al de kadootjes voor ons had geregeld. We hebben haar dan ook uitvoerig bedankt.
Om 14u30 klonk de hoorn van het schip en begonnen we zachtjes vooruit te varen. We zijn dan nog een kwartiertje blijven kijken, tot we de haven uit waren en zijn dan weer naar onze kajuit gegaan, waar we op het balkon nog een glaasje hebben gedronken met zicht op de Bahama’s in de verte.
Om 18u gingen we weer eten in de Main Dining Room. Vandaag was het Formal Night, en wordt er van iedereen gevraagd dat ze zich mooi kleden; vrouwen in een kleed en mannen in pak.
Na het diner hebben we de foto’s van vandaag al op de pc gezet en het verslag geschreven. Om 21u gaan we nog naar de Broadway musical Mamma Mia kijken.
Dag 4: Love and marriage
We zaten vandaag de hele dag op zee. Ontbijten deden we vandaag op ons balkon. Om half 8 bracht room service ons ontbijt aan de deur. Niets speciaals, maar wel lekker, zo met uitzicht op de oceaan.
Om 10u werd Heidi in het Fitness Center verwacht voor de bootcamp. Ze ging die cruisers hier eens laten zien hoe ze in Mol bootcampen! Terwijl Heidi startte met de bootcamp, ging Jelle enkele rondjes lopen op de looppiste rond het schip.
The World’s Sexiest Man Competition
Na een frisse douche en een heerlijke lunch was het tijd voor een van de hoogtepunten van een Royal Caribbean cruise: The World’s Sexiest Man Competition! Uit het publiek worden 5 mannen geselecteerd die voor een jury van 3 vrouwen proberen om de titel van meest sexy man ter wereld binnen te halen. In 3 ronden moeten ze de jury weten te overtuigen. In de eerste ronde moeten ze défileren. De tweede ronde is een interview met leuke vragen. Tijdens de derde ronden moeten de mannen de vrouwen overtuigen met hun danskunsten. Deze wedstrijd is hilarisch! Ten eerste al omdat de mannen die werden uitgekozen nu niet bepaald de meest sexy mannen waren. En daarnaast omdat het gewoon lachen is met de manier waarop de mannen de vrouwen proberen in te pakken. Als je met Royal Caribbean cruiset, moet je dit zeker gaan zien!
De rest van de dag hebben we nog wat gerelaxt en na het diner zijn we nog iets gaan drinken in Boleros, een bar op de Royal Promenade.
Love and Marriage Game Show
We sloten de avond af met nog een klassieker van Royal Caribbean: De Love and Marriage Game Show. Deze show mag je zeker niet overslaan. Uit het publiek worden 3 koppels geselecteerd: een pas getrouwd, 15-30 jaar getrouwd en het langst getrouwde koppel. De vrouwen worden afgezonderd en de mannen krijgen 3 vragen voorgeschoteld. Geeft de vrouw nadien hetzelfde antwoord, dan verdienen ze punten. Maar de vragen zijn goed gekozen om het interessant te maken! 😉 Zo was één van de vragen wat ze groter en wat ze kleiner zouden maken bij hun vrouw. Je kan je al wel voorstellen dat dit hilarische antwoorden en reacties van de vrouw oplevert. Na de mannen was het de beurt aan de vrouwen. Zij kregen bv. de vraag wat de irritantste gewoonte van hun man is. We kwamen nog amper bij van het lachen nadat de mannen hun antwoorden hadden gegeven. 😛
Dag 5: How you cruisin’?
Vanmorgen meerden we pas om 10u aan op St.-Thomas en onze uitstap naar St.-John vertrok pas ’s middags.
Oscar, Oscar, Oscar, Portside!
We konden dus rustig gaan ontbijten. Na het ontbijt hebben we nog een wandeling over het schip gemaakt, langs plaatsen waar we nog niet waren geweest. Plot hoorden we een stem door het PA-systeem van het schip: “Message to all crew members, Oscar, Oscar, Oscar, Portside. Message to all crew members, Oscar, Oscar, Oscar, Portside”. Jelle had een tijdje geleden nog ergens gelezen welke codes er gebruikt worden op een schip, en Heidi heeft het nog even opgezocht, Oscar is de code voor ‘Man overboord’. We zijn dan snel naar bakboord gegaan, en ja, er lang een “persoon” in het water. Het bleek een oefening te zijn, waarbij een levensgrote pop in het water was gegooid.
St.-John – Virgin Islands National Park
Na de lunch zijn we van boord gegaan om aan onze excursie te beginnen. We hadden een tour van St.-John geboekt. Dit is het eiland naast St.-Thomas. Drievierde van het eiland is een nationaal park, Virgin Islands National Park. Met een boot worden we op 30 min naar St.-John gebracht. Eenmaal weer aan land, werden we het eiland rondgereden met een open busje. Ondertussen gaf de chauffeur uitleg over de dingen die we onderweg tegen kwamen. Op verschillende plaatsen konden we uitstappen om van het uitzicht te genieten.
We hebben hier prachtige natuur gezien, en schitterend witte stranden, maar ook veel vernielde gebouwen. De schade van orkanen Maria en Irma was nog duidelijk zichtbaar. Onze chauffeur haalde ook aan dat de eilanden heel blij zijn met de cruiseschepen, omdat de meeste hotels nog niet terug klaar zijn om gasten te ontvangen.
Om 17u30, iets vroeger dan gepland, waren we weer op St.-Thomas. We zijn dan rustig naar onze kajuit gewandeld en hebben hier op het balkon genoten van het uitzicht terwijl het schip iets voor 19u weer vertrok.
Dag 6: If I don’t scream, you don’t scream
Vandaag stond het derde eiland van onze trip op het programma. Om 8u meerden we aan in Phillipsburg, St.-Maarten. Naast ons schip lagen er nog 3 andere schepen: de Costa Classica, de Eurodam van Holland America Line en de Regal Princess.
Niet de beste tour
Om 8u45 verzamelden we voor een tour van het eiland. Over deze tour kunnen we kort zijn, we hebben een groot deel van het eiland gezien vanuit de bus, maar de stops waren nu niet meteen de meest interessante.. Het startte allemaal wel goed, met de veiligheidsinleiding van de chauffeur. De wegen op het eiland zijn niet echt voorzien op bussen, maar hij had dit al meer gedaan en “If I don’t scream, you don’t scream!”. 😛
De eerste stop van de tour was Marigot, de hoofdstad van het Franse gedeelte van het eiland. De chauffeur gaf onderweg veel uitleg over de vele gebouwen die we zagen, maar wat ons vooral opviel, was de schade van orkaan Irma, die nog overal duidelijk zichtbaar is. In Marigot kregen we een half uurtje om wat rond te kijken. We zijn dan over een marktje gewandeld en hebben aan het water genoten van het uitzicht over de baai.
De tweede stop was weer in het Nederlandse gedeelte van Sint-Maarten. We stopte bij een oude carrousel en ijssalon, waar je een gratis ritje kon maken. Wij hebben hier voor gepast en zijn een beetje verder bij een Franse bakkerij een hapje gaan eten.
De derde stop was een fotostop op een berg, van waaruit we een mooi zicht hadden over het eiland.
’s Middags, op het einde van de tour, hadden we de keuze, met de bus terug mee naar de haven, of uitstappen in het centrum van Phillipsburg en zelf terug naar de haven gaan. Wij kozen ervoor om in Phillipsburg uit te stappen. De haven was maar 15 minuten wandelen van het centrum. We zijn langs het strand gewandeld en zo weer naar het Schip gegaan. In de haven zelf waren er ook nog wat winkeltjes, waar je rum, chocolade en kaas kon kopen.
Terug aan boord zijn we iets gaan eten aan het buffet en dan hebben we in de kajuit even uitgerust, voor Heidi ging lopen op de looppiste en Jelle al wat foto’s selecteerde op het balkon met uitzicht over Phillipsburg.
Na een verfrissende douche gingen we in de American Icon Grill eten. In deze Main Dining Room hebben we elke avond een vaste tafel aan het raam. Gisteren konden we daar de zonsondergang mooi zien tijdens het diner. Het menu varieert elke avond een beetje, zodat je elke dag wel iets nieuw kan kiezen. Al moeten we wel zeggen dat de variatie en de keuze op de Navigator of the Seas wel groter was.
Na het eten hebben we even in het casino gezeten en om 9u30 gingen we naar de Rock ’n Roll 50’s & 60’s Party op de Royal Promenade. Een live band speelde rock ’n roll klassiekers terwijl het animatieteam er alles aan deed om iedereen te laten dansen. Wij zijn wijselijk aan de zijkant blijven staan.. 😉
Na de Rock ’n Roll Party zijn we blijven hangen in een bar op de Royal Promenade. Hier speelde iemand een akoestische set met zijn gitaar.
Zo zat de dag erop, de eilanden hebben we gehad, nu zijn het nog 2 zeedagen voor we weer aanmeren in Fort Lauderdale.
Dag 7: It’s a breakout!
Op de eerste zeedag hebben we vooral genoten van de rust. We hebben niet zoveel gedaan en hebben vooral gerelaxt.
Heidi ging om 10u naar de boot camp. Terwijl zij zich aan het uitputten was, heeft Jelle een toer gemaakt op het schip om foto’s te nemen en filmpjes te maken.
Bingo!
In de namiddag deden we mee met de Bingo. Er werden 3 ronden gespeeld. In de eerste 2 ronden kon een cashprijs worden gewonnen. Deze prijs was de moeite, 500 dollar in de eerste ronde en 800 dollar in de tweede ronde. Maar iedereen zat te wachten op de derde ronde. Hier werd een gratis cruise verloot op een schip van Royal Caribbean naar keuze! SPANNEND! Tijdens de ronde werden er enkele kaarten uitgeloot voor een extra prijs. En Jelle had prijs! Hij kreeg een Royal Bingo T-shirt! (rofl) De cruise hebben we spijtig genoeg niet gewonnen, maar we hebben ons wel heel goed geamuseerd!
Family Quest
Na de bingo hebben we de familie quest gezien. Dit is een spel dat in de VS blijkbaar heel bekend is. Er worden teams gemaakt en er worden voorwerpen gevraagd, die de teams zo snel mogelijk aan de jury moeten tonen. Zo wordt er bijvoorbeeld gevraagd om 2 paar schoenveters, een foto van een huisdier of een naamkaartje van een crewlid. Heidi heeft nog 1 team geholpen met een foto van Zeb! 😉 Na het spel zei de spelleider dat er ’s avonds nog een 18+ versie van het spel zou worden gespeeld in Studio B. OK, deze kwam bij op de agenda.
Na het avondeten zijn we naar de Bow & Stern gegaan op de Royal Promenade. Hier speelt elke avond een singer-songwriter. Hij was echt aangenaam om naar de luisteren. Tegen het einde van zijn set gingen we naar het Amber Theater voor Blue Planet. Dit is een zang-, dans- en acrobatie show. De show zat technisch echt knap in elkaar, en dat op een ship.
The Quest, 18+
Direct na de show zijn we naar Studio B gegaan voor The Quest, 18+. We wisten niet wat te verwachten, maar we waren aangenaam verrast! Het publiek werd verdeeld in verschillende teams, zodat iedereen meedeed aan The Quest. Iedereen ging helemaal op in het spel en werd gek eens het spel goed en wel bezig was. Echt, die moet je gezien hebben! Tijdens het spel riep de host “It’s a breakout” en dan moest elk team zoveel mogelijk lawaai maken en de aandacht van de host trekken voor extra punten. Dit was de 18+ versie, aangezien er BH’s en strings e.d. werden verzameld.
Dag 8: Leaving on a jet plane
Onze laatste volledige dag van de cruise was een zeedag.
All Access Tour van Allure of the Seas
We startten de dag met de All Access Tour. Van Royal Caribbean hadden we deze tour aangeboden gekregen. Normaal kost deze tour 100 euro. Tijdens de tour kwamen we op plaatsen waar je anders nooit zou mogen komen. Zo kwamen we in de keukens, de engine control room, de brug en de wasplaats. Vooral de brug was leuk om te zien. Het ganse schip wordt van hieruit bestuurd, en dat meestal door maar 2-3 officiers!
Tijdens de tour kregen we wat leuke weetjes mee. Zo weten we nu dat er 6000 mensen op de cruise zaten en dat er 2000 crewleden alles in goede banen leiden. Het budget voor eten voor de ganse cruise is ongeveer 1,8 miljoen dollar en het water dat aan boord wordt gebruikt is zeewater dat aan boord wordt gezuiverd.
De tour was leuk om doen, maar 100 euro is toch vrij veel..
Na de tour hebben we genoten van het zeezicht in de kajuit en hebben we onze bagage in orde gebracht voor het vertrek morgen.
Om 18u was het tijd voor het laatste diner in de Main Dining Room. Toen we net gedaan hadden met eten, ging het licht uit en werd gevraagd om de zaklampen van de gsm’s aan te doen. Door de boxen begon toen “Leaving on a jet plane” van John Denver te spelen en heel de crew zong mee. Dit was een heel leuk afscheid van de mensen die ons 7 dagen hadden bediend.
Op de Royal Promenade was er na het diner ook nog een afscheidsparade met alle karakters van Dreamworks.
Om 10u30 was er nog een comedy special in het Amber Theater, maar hier zijn we niet zo lang blijven kijken. Heel goed was de comedian niet
We zijn dan maar op tijd gaan slapen, op de laatste dag staan we al om 5u40 op om op tijd te kunnen gaan ontbijten voor we om 7u van het schip gaan.
Dag 9: Hanging out at the mall
Om 5u40 liep de wekker af. We moeten vroeg gaan ontbijten, want om 7u gaan we van het schip af. We moeten vroeg ontschepen, omdat we onze valiezen zelf mee van het schip nemen. Je kan er ook voor kiezen om je valiezen op te pikken in de terminal, maar dan moet je je houden aan het uur dat je opgelegd krijgt. En dan kan het zijn dat je pas om 10u van het schip mag.
Na de controle in de terminal namen we een taxi naar het car rental center. Hier kozen we onze auto uit en vertrokken we richting Orlando. We rijden nu met een Ford Fiesta rond. Op weg naar Orlando hebben we nog wat sightseeing gedaan in Palm Beach en hebben we gedaan wat Amerikanen doen op zondag, hanging out at the mall. We gingen naar The Mall at Wellington Green. Hier hebben we ’s middags ook iets gegeten.
Orlando, feels like coming home
In Orlando reden we recht naar het hotel, Hilton Grand Vacation at Tuscany Village. Dit is een groot resort met 7 gebouwen van elk 8 verdiepingen rond een meer. Toen we bij onze kamer kwamen wisten we direct dat dit een slechtgelegen kamer was. op het gelijkvloers, recht voor de ingang van het gebouw, naast de liften. We gingen binnen en hoorden al direct een paar keer het belletje van de lift. We hoorden ook mensen praten terwijl ze op de lift stonden te wachten.
Jelle is dan bij de receptie gaan vragen of we geen andere kamer konden krijgen. Ze deden hier niet moeilijk over en hebben ons een andere kamer gegeven, op de 7e verdieping een de zijkant.
’s Avonds zijn we nog naar Walmart gereden om wat eten te halen voor het avondeten en ontbijt voor de volgende dagen. Lekker, sandwiches met choco! 😀
Morgen gaan we naar Walt Disney World!
Dag 10: EPCOT – Experimental Prototype Community Of Tomorrow
Dag 10 van onze trip brachten we door in Walt Disney World. We bezochten EPCOT. In dit park waren we nog nooit geweest.
Na het ontbijt (een sandwich met choco 😉 ) vertrokken we naar EPCOT. Dit park was door Walt Disney niet als pretpark bedoeld, maar als een prototype van een nieuwe stad, waar technologie, mens en natuur samen voor een beter leven zorgen. Spijtig genoeg stierf Walt voor de werken aan de stad zouden kunnen beginnen. De Disney Company bouwde verder op de filosofie en maakte er een park van, gericht op educatie. De attracties in het park waren er allemaal op gericht om mensen te entertainen en hen tegelijk ook iets te leren.
Toen we de parking op reden leek het nog vrij rustig. Er stonden nog niet zo heel veel auto’s. Maar in het het park was het toch al wel vrij druk. Gelukkig is het park heel groot en is het volk goed verspreid.
In Walt Disney World wordt er gewerkt met Fastpass+. Zo kan je al op voorhand een plaatsje op 3 attracties reserveren. Je krijgt dan een periode waarbinnen je je moet aanmelden bij de attractie. Wij hadden Fastpassen voor Mission: Space, Soarin’ en Spaceship Earth.
Mission Space
Bij aankomst in het park konden we direct naar Mission: Space. Deze attractie is een simulator waarbij je met een raket wordt gelanceerd. Er zijn 2 verschillende missies: Orange en Green. Deze missies hebben een verschillende intensiteit. De Green missie is minder intens, omdat er hier geen rotatie is. Bij de Orange missie zit je in een centrifuge, waarbij je veel meer G-krachten te verwerken krijgt. Wij kozen voor de Green missie. De attractie was leuk, we maakten een vlucht rond de aarde, om daarna weer te landen in Florida. Heidi heeft het niet voor simulators, maar vond het toch best meevallen.
Test Track
Na Mission: Space, deden we Test Track via de single rider rij. We konden niet samen zitten, maar hebben wel niet lang moeten aanschuiven. Deze attractie simuleert een virtuele testrit met een echt prototype. Aan het einde volgt de verrassing *SPOILER 😉 * dat je met het prototype naar buiten rijd aan 104 km/u.
Soarin’ Around the World
Ondertussen was het tijd voor onze tweede Fastpass attractie, Soarin’. In Soarin’ zit je in een hangglider voor een gigantisch scherm. Je maakt dan een vlucht over verschillende plaatsen op de wereld. We vlogen o.a. over Parijs, de Afrikaanse savanne, de Chinese muur en EPCOT. Bij de verschillende verschillende plaatsen werd ook de bijhorende geur verspreid. Op de savanne roken we het zand en bij de Taj Mahal konden we de bloemen ruiken.
Na Soarin’ deden we Living with the Land. Dit is een rondvaart met bootjes door serres waar echte planten worden gekweekt op experimentele manieren. Er wordt hier onderzoek gedaan naar nieuwe manieren om planten en vissen te kweken. Het voedsel dat hier wordt gekweekt wordt gebruikt in de restaurants van het park.
Met onze laatste Fastpass deden we Spaceship Earth. Dit is een rondrit in de geodetische bol, het icoon van het park. Tijdens de rit werd de geschiedenis van communicatie uitgebeeld. Van hiërogliefen tot computers.
Het was ondertussen middag en we hebben dan in de Electric Umbrella iets gegeten. Na het eten hadden we nog 2 attracties te doen. Eerst gingen we naar The Seas, with Nemo. Tijdens de korte rondrit werd het verhaal van Finding Nemo uitgebeeld. De vissen uit de film werden hier geprojecteerd in aquariums met echte vissen.
De laatste attractie was Journey into Imagination with Figment. Dit is een rondleiding door het Imagination Institute. De rondleiding wordt verstoord door Figment, die ons meeneemt in zijn verbeelding. Het was een leuke rondrit met de grappige paarse draak.
World Showcase
Na de attracties zijn we begonnen aan de wandeling rond World Showcase. Dit is een soort van wereldtentoonstelling. Rond een meer zijn er verschillende landen uitgebeeld. Zo wandelden we van Mexico naar Noorwegen en stapten we van Japan naar Parijs. Leuk om op deze korte tijd kennis te kunnen maken met verschillende landen.
Het hoogtepunt van World Showcase is The American Adventure. Tijdens deze show wordt de geschiedenis van de Verenigde Staten uitgebeeld met videofragmenten en audio-animatronics. De show is een technisch hoogstandje en moet je zeker gaan zien.
Om half 6 zijn we gaan eten in Via Napoli, in het Italiaanse gedeelte. Hier zouden ze de beste pizza van Walt Disney World maken. Wel, meningen verschillen.. Het was helemaal geen gezellig Italiaans restaurantje, maar een grote, luidruchtige eetzaal. De pizza was ook niet zo bijzonder. We hadden een vierkazen pizza, maar er was vooral veel korst, zonder kaas. Wat ons ook tegenviel was hoe snel alles moest gaan. Jelle was nog aan het eten en ze begonnen de tafel al af te ruimen.. Hier zien ze ons niet meer terug..
Na het eten moesten we nog een paar landen bezoeken. Van Japan wandelden we door Marokko naar Frankrijk. Daarna kwamen we in het Verenigd Koninkrijk en Canada.
We hadden alles bezocht en zijn dan weer naar het hotel gereden. Ondertussen kreeg Heidi weer jeuk op haar borstkas. De allergie was er weer. Hopelijk is dit morgen weer verdwenen door de zalf die we uit voorzorg al hadden meegebracht.
Terwijl Jelle wat water ging halen, is Heidi wat gaan trainen in het fitness center van het hotel. Na een verfrissende douche kruipen we in ons bed, want morgen staat er weer een drukke dag op het programma met Busch Gardens en Disney Springs.
Dag 11: You will get wet on this attraction
Van SeaWorld Parks & Entertainment kregen we tickets om Busch Gardens Tampa te bezoeken. In 2013 waren we al eens in dit park. Door een zwaar onweer hebben we toen niet alles kunnen doen, aangezien alle attracties gesloten worden wanneer er kans is op bliksem. Hopelijk konden we vandaag wel alles doen.
Helaas, vandaag was het weerbericht niet veel beter.. Gisteren hadden we nog stralend weer met 30 graden, vandaag waren buien en onweer aangekondigd. Toen we ’s morgens vanuit Orlando richting Tampa vertrokken, was het weer nog redelijk goed, maar toen we goed een uur aan het rijden waren, begon het toch wat te regenen. Toen we na 1u15 op de parking aankwamen, was het wel weer droog. Hoewel, het had hier toch al hard geregend. We zijn naar de ingang gewandeld, en toen we net ons ticket hadden gescand, begon het weer te regenen. We zijn door de winkeltjes toen in een koffiebar gegaan en hebben daar gewacht tot het stopte met regenen. We hadden daar wifi en konden op een Amerikaanse buienradar zien hoelang we zouden moeten wachten. We hebben daar toch een 45 minuten gezeten voor het minderde met regenen.
Toen het bijna gedaan was met regenen zijn we wel al door het park beginnen wandelen, en naar de dieren gaan kijken. De attracties waren nog altijd gesloten. Ze moesten wachten tot ze groen licht kregen van de verantwoordelijke ivm het onweer. In Busch Gardens vind je de belangrijkste diersoorten die voorkomen in Afrika. We zagen jachtluipaarden, gorilla’s, chimpansees, nijlpaarden en krokodillen. De verblijven zijn mooi ingericht en ruim.
Iets na 11u hoorden we dat de rollercoasters aan het testrijden waren. We zijn dan snel gaan aanschuiven bij een van de topattracties van het park, Cheetah Hunt. Op deze rollercoaster wordt je 3 keer gelanceerd en haal je snelheden tot 98 km/u. Tijdens de rit blijf je vaak dicht bij de grond en maak je snelle bochten om je het gevoel te geven dat je een jachtluipaard bent dat achter een prooi aan zit. Het blijft een geweldig gevoel, maar 5 jaar geleden was de baan toch veel soepeler wist Jelle nog.
Na Cheetah Hunt hebben we ons gehaast naar de Serengeti Express. Dit is een treintje dat over de Serengeti Plain rijd. 5 jaar geleden waren we net vertrokken voor onze trip over de savanne, toen het begon te onweren en we zo snel mogelijk naar het eerstvolgende station moesten. Het onweer bleef duren, en we hebben de rit toen niet helemaal kunnen doen. Vandaag hadden we meer geluk. Het was nog altijd droog en we konden vertrekken en reden als eerste langs het stuk dat we nog niet hadden gezien. De Serengeti Plain is een gebied van 26ha waar verschillende dieren samenleven. Zo lopen de neushoorns tussen de struisvogels en giraffen.
Bij het 2e station dat we tegenkwamen zijn we weer uitgestapt, zodat we vlak bij de volgende attractie waren die op onze (lees: Jelle 😉 ) zijn lijstje stond, Sheikra! Deze dive-coaster van B&M is volgens Jelle een van de beste banen ter wereld. Van op 61m hoog gaat het recht naar beneden. SUPER!
Terwijl we weer naar de voorkant van het park wandelden voor een rollercoaster die we vorige keer niet hebben kunnen doen door het slechte weer, begon het weer te regenen. Tegen dat we aan de voorkant waren, hoorden we ook weer donder. De attracties gingen weer dicht.. Een blik op de buienradar gaf aan dat het de eerste uren niet meer ging stoppen met regenen. We zijn dan maar iets gaan eten en zijn dan tussen de druppels door (we wish! 😛 ) naar de auto gelopen om weer naar Orlando te rijden.
Gelukkig regende het in Orlando niet en konden we stoppen bij Disney Springs. In dit shopping en entertainment district van Walt Disney World hadden we ook al een reservatie om te gaan eten in het Rainforest Café vanavond. We hadden net genoeg tijd om alle winkeltjes te doen voor het half 7 was en we moesten gaan eten.
Dag 12: Shop till you drop
Na het ontbijt startten we de dag in The Florida Mall. Dit winkelcentrum is echt gigantisch. We waren hier 3 keer eerder en elke keer is er wel wat bijgebouwd.
’s Middags hebben we in de Food Court een Philly Cheesesteak gegeten. Zo een Food Court is iets wat we wel missen in bv. Wijnegem Shopping Center. Dit is een plaats in het winkelcentrum waar alle eetstandjes zijn verzameld. Je kan hier makkelijk heel het aanbod zien en kiezen wat je wil eten. Na het eten gingen we weer naar het hotel. Veel hadden we niet gekocht. Heidi had wel mooie schoenen gezien, maar ze waren er niet meer in haar maat.. Hopelijk hebben ze deze in één van de andere shoppingcentra wel.
In de namiddag gingen we dan naar de Orlando Premium Outlet naast ons hotel. In zo een outlet mall vind je winkels van alle bekende merken, maar met grote kortingen of goedkope stukken. Veel hebben we hier wel niet gevonden, ook Heidi haar schoenen niet.
Voor het eten ’s avonds zijn we naar een Applebee’s in de buurt gereden. Heidi heeft hier een lekkere pasta gegeten en Jelle heeft zich laten gaan op de ribbetjes.
Toen we weer in het hotel waren, hebben we onze valiezen klaargemaakt want morgen om 10u moeten we uitchecken.
Dag 13: It’s not goodbye, it’s see you later
Het was onze laatste dag in Florida, ’s avonds vlogen we weer richting Amsterdam.
Om 10u moesten we uitchecken, dus na het ontbijt hebben we de valiezen in de auto geladen en zijn we de sleutel gaan afgeven. We hadden een rechtstreekse vlucht van Orlando naar Amsterdam, dus moesten we pas in de late namiddag op de luchthaven zijn. We hadden voor vandaag dus nog 2 winkelcentra op de planning staan, voor we naar de luchthaven zouden rijden.
The Mall at Millenia
We reden eerst naar The Mall at Millenia. Deze mall is heel wat kleiner dan The Florida Mall, met ook veel meer winkels voor een dikkere portemonnee. We hebben dan ook rustig de tijd gepakt om een koffietje te drinken, want anders zouden we te snel rond zijn. Iets voor 12 hadden we alles gezien. Voor we verder reden naar een outlet mall een beetje verder, hebben we nog iets gegeten in de Cheescake Factory.
Orlando Premium Outlet on International Street
Onze laatste stop van de trip was de Orlando Premium Outlet on International Street. Deze outlet is vergelijkbaar met die naast ons hotel, maar is mooier ingericht en is ook wel wat groter. Gelukkig waren we hier nog langsgereden, want uiteindelijk hebben we hier nog veel gevonden. En ja, ook Heidi haar schoenen hadden ze hier! Blij dat ze was! 😉
Altijd je bonnetjes nakijken
Iets voor 4u zijn we naar de luchthaven vertrokken, waar we zo een 20 min later arriveerden. We stopten bij Alamo om onze auto in te reden en kregen daar een bonnetje met met de kosten die we nog moesten betalen. Jelle keek dit snel na en zag dat er 9 gallons aan benzine werden aangerekend omdat onze benzinetank bijna leeg was. Maar wij hadden een Alamo Gold pakket geboekt, waarbij je de wagen met lege tank weer mag binnenbrengen. De vrouw die ons het bonnetje gaf verwees ons door naar customer service een beetje verder in de garage. We zijn daar dan snel langs gegaan en lieten onze voucher zien waarop duidelijk stond dat er een tank benzine was inbegrepen. De medewerker van Alamo gaf de fout onmiddellijk toe, en heeft het recht gezet. We kregen een nieuw bewijsje mee, met de rechtzetting.
Tijd om in te checken
Eenmaal in de terminal hebben we de self-checkin gedaan en de valiezen afgegeven. Toen zagen we de rij bij de veiligheidscontrole… Op een scherm werd aangegeven dat de wachttijd ongeveer 40 minuten was en dat enkel personen met vertrek binnen de 2u zich mochten aanmelden. Onze vlucht zou pas over 2u45min vertrekken, maar we zijn toch al gaan aanschuiven. Gelukkig werden we niet tegengehouden en mochten we verder aanschuiven voor de controle.
Het was snel 18u30 en het boarden kon beginnen. Toen we bij onze plaatsen kwamen, zagen we dat het niet de allerbeste plaatsen waren. We zaten aan een nooduitgang en hadden dus niemand direct voor ons. Dat was goed. Maar we hadden geen raampje en we zaten naast de toiletten. Van de toiletten hebben we wel geen geurhinder gehad, maar het was wel lastig dat er steeds volk bij ons stond te wachten, of soms ook gewoon te babbelen.
De vlucht is wel vlot verlopen en op 13/04 om iets na 10u landden we op Schiphol.
